STATYSTYKI
Logowań: 395088
W tym dziś: 224
Zamówienia: 7
Rezerwacje: 617
Komentarze: 107
Schowki (łącznie): 9541
Największy schowek: 467
Korzystających z nich: 1023
Wypożyczonych ebooków: 597
Aplikacja moblina
e-biblioteka MATEUSZ
Logowań na konto: 5887
Prolongat pozycji: 1377
Przeszukań po kodzie: 40
Herezjarcha
Paryż Villona to miasto niebywałe. Barwne i mroczne. Wielkie i występne. Wziosłe i upadłe. Wyrywające się ku smakowaniu drobnych radości życia i spadające w błoto grzechów, grzeszków, małostek. Zachwytem dla jego mrocznych tajemnic i prawd o ludzkim gatunku, ledwie jeszcze skrywanych pod cienką warstwą budzacej się cywilizacji zachodniej, zaraził mnie mój mentor Bronisław geremek. Zdaje się, że
zaraził też Jacka Komudę, dotychczas arcypolskiego autora stawiającego pomniki Sarmatom, a teraz piewcę paryskich radości i trosk życia. Komuda spróbował ożywić prawdę o ówczesnym Paryżu, którą Bronisław geremek przywrócił Polakom i Europejczykom. I mu się udało. Paryż Villona rzeczywiście żyje na łamach tej książki. Jacek Żakowski.
Zobacz pełny opis| Odpowiedzialność: | Jacek Komuda ; ilustracje Dominik Broniek. |
| Seria: | Bestsellery Polskiej Fantastyki |
| Hasła: | Villon, François (1431-po 1463) Poeci francuscy Przestępcy Średniowiecze Paryż (Francja) Antologia Opowiadania i nowele Fantasy Literatura polska |
| Adres wydawniczy: | Lublin : Fabryka Słów, 2008. |
| Opis fizyczny: | 341, [3] strony : ilustracje ; 20 cm. |
| Uwagi: | Stanowi część 2 cyklu, część 1 pt.: Imię bestii. |
| Forma gatunek: | Książki. Proza. |
| Powstanie dzieła: | 2008 r. |
| Powiązane zestawienia: | |
| Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
| Dodaj recenzje, komentarz | |
| Inne pozycje z serii |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:
Dodaj komentarz do pozycji:
Serie (cykl) Francoise Villon należy czytać w określonej kolejności:
| Tom 2 HerezjarchaParyż Villona to miasto niebywałe. Barwne i mroczne. Wielkie i występne. Wziosłe i upadłe. Wyrywające się ku smakowaniu drobnych radości życia i spadające w błoto grzechów, grzeszków, małostek. Zachwytem dla jego mrocznych tajemnic i prawd o ludzkim gatunku, ledwie jeszcze skrywanych pod cienką warstwą budzacej się cywilizacji [...] |