Komunikowanie polityczne i publiczne : podręcznik akademicki
Nowoczesny podręcznik akademicki do nauk o komunikowaniu. Obejmuje problematykę związaną z porozumiewaniem społecznym, politycznym i publicznym. Autorka daje jasne definicje podstawowych terminów i pojęć, wprowadza w główne zagadnienia, by dalej przedstawić czytelnikowi szczegółowe problemy związane z marketingiem politycznym, propagandą, public relations, reklamą polityczną. Książka analizuje bardzo szeroko
zarówno podstawowe relacje międzyludzkie, z uwzględnieniem mechanizmów psychologicznych, kulturowych czy społecznych, jak i systemy komunikacji społecznej czy politycznej. Charakteryzuje uczestników procesu komunikowania (obywateli, liderów partyjnych, grupy nacisku itp.), cele i efekty przekazu oraz omawia rolę mediów w relacjach z otoczeniem.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Bogusława Dobek-Ostrowska. |
Hasła: | Komunikacja polityczna Komunikacja społeczna Podręczniki akademickie |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. |
Wydanie: | Wyd. 1, 4 dodr. |
Opis fizyczny: | 434 s. : il. ; 24 cm. |
Uwagi: | Bibliogr. s. 414-421 i przy rozdz. Indeksy. |
Przeznaczenie: | Podręcznik przeznaczony dla studentów politologii, dziennikarstwa, nauk społecznych, marketingu i reklamy. |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
- Wstęp
- CZĘŚĆ I. KOMUNIKOWANIE SPOŁECZNE
- Rozdział 1. Nauka o komunikowaniu
- 1.1. Czym jest nauka o komunikowaniu
- 1.2. Etapy rozwoju komunikologii
- 1.2.1. Zanim powstała dyscyplina naukowa (XV1II-XIX w.)
- 1.2.2. Etap prekursorski (1910-1935)
- 1.2.2.1. Amerykański pragmatyzm społeczny
- 1.2.2.2. Szkoła chicagowska (1915-1935)
- 1.2.2.3. Trendy w nauce europejskiej
- 1.2.3. Powstanie i rozwój amerykańskich badań nad komunikowaniem (1935-1955)
- 1.2.3.1. Mass Media Research
- 1.2.3.2. Cybernetyka i teoria informacji
- 1.2.4. Konsolidacja nauki o komunikowaniu (1955-1970)
- 1.3. Główne szkoły teoretyczne i tradycje badawcze we współczesnej komunikologii
- 1.3.1. Szkoła empiryczna (t/w. amerykańska)
- 1.3.1.1. Tradycja socjopsychologiczna
- 1.3.1.2. Tradycja cybernetyczna
- 1.3.2. Szkoła krytyczna (t/w. europejska)
- 1.3.2.1. Tradycja krytyczna
- 1.3.2.2. Tradycja socjokulturowa
- 1.3.2.3. Tradycja semiotyczna
- 1.3.3. Determinizm technologiczny
- Podsumowanie
- Pytania kontrolne
- Literatura uzupełniająca
- Rozdział 2. Komunikowanie - proces porozumiewania się ludzi
- 2.1. Istota procesu komunikowania międzyludzkiego
- 2.1.1. Etymologia terminu komunikowanie
- 2.1.2. Definicja procesu
- 2.1.3. Elementy procesu
- 2.1.4. Cechy procesu
- 2.1.5. Funkcje komunikowania
- 2.1.6. Znaki i kody
- 2.2. Klasyfikacja procesów komunikowania
- 2.2.1. Klasyfikacja ze względu na zasięg uczestników procesu (poziomy komunikowania)
- 2.2.2. Klasyfikacja ze względu na sposoby (kanały) porozumiewania się
- 2.2.2.1. Komunikowanie interpersonalne - bezpośrednie
- 2.2.2.2. Komunikowanie masowe - pośrednie
- 2.2.2.3. Komunikowanie interpersonalne sieciowe - pośrednie
- 2.2.3. Klasyfikacja ze względu na stosowane kody i znaki
- 2.2.3.1. Komunikowanie werbalne (cyfrowe)
- 2.2.3.2. Komunikowanie niewerbalne (analogowe)
- 2.2.3.3. Różnice między komunikowaniem werbalnym i niewerbalnym
- 2.2.4. Klasyfikacja ze względu na cel przekazu
- 2.2.4.1. Komunikowanie informacyjne
- 2.2.4.2. Komunikowanie perswazyjne
- Podsumowanie
- Pytania kontrolne
- Literatura uzupełniająca
- Rozdział 3. Systemy komunikowania
- 3.1. Teoria systemów w nauce o komunikowaniu
- 3.1.1. Kategoria systemu i zastosowanie analizy systemowej w naukach społecznych
- 3.1.1.1. Pojęcie systemu społecznego
- 3.1.1.2. Pojęcie systemu politycznego
- 3.1.2. Podejście systemowe w studiach nad komunikowaniem
- 3.1.2.1. Model systemowy Newcomba
- 3.1.2.2. Model wspólnoty doświadczeń Schramma (1954)
- 3.1.2.3. Modele komunikowania Schramma (1954)
- 3.1.2.4. Model selekcji Weslleya i McLeana (1957)
- 3.1.2.5. Model socjologiczny Rileyów (1959)
- 3.1.2.6. Model systemowy DeFleura (1966)
- 3.1.2.7. Model komunikowania Molesa (1967)
- 3.1.3. Pojęcie systemu komunikowania
- 3.2. Typy systemów komunikowania
- 3.2.1. System komunikowania organizacyjnego (wewnątrzinstytucjonalnego)
- 3.2.1.1. Definicja systemu komunikowania organizacyjnego
- 3.2.1.2. Poziomy komunikowania się w organizacji
- 3.2.1.3. Kierunki komunikowania się
- 3.2.1.4. Modele struktury organizacyjnej
- 3.2.2. System komunikowania masowego
- 3.2.2.1. Pojęcie systemu komunikowania masowego
- 3.2.2.2. System medialny
- 3.2.2.3. Media masowe
- 3.2.3. System komunikowania politycznego
- 3.2.4. System komunikowania publicznego
- Podsumowanie
- Pytania kontrolne
- Literatura uzupełniająca
- CZĘŚĆ II. KOMUNIKOWANIE POLITYCZNE - PERSPEKTYWA TEORETYCZNA
- Rozdział 4. Pojęcie procesu komunikowania politycznego
- 4.1. Czym jest komunikowanie polityczne
- 4.1.1. Interpretacja pojęcia
- 4.1.1.1. Podwójna natura procesu komunikowania politycznego
- 4.1.1.2. Komunikowanie polityczne a pojęcia pokrewne
- 4.1.2. Zakres i charakter studiów nad komunikowaniem politycznym
- 4.1.3. Podejścia badawcze w studiach nad komunikowaniem politycznym
- 4.1.3.1. Podejście behawioralne
- 4.1.3.2. Podejście strukturalno-funkcjonalne
- 4.1.3.3. Podejście interakcyjne
- 4.1.3.4. Podejście dialogowe
- 4.1.3.5. Podejście rynkowe (marketingowe)
- 4.2. Definiowanie procesu komunikowania politycznego
- 4.2.1. Socjologiczne ujęcie Rusha (1992)
- 4.2.2. Medioznawcza perspektywa Negrine‘a (1994)
- 4.2.3. Definicja systemowa Blumlera i Gurevitcha (1995)
- 4.2.4. Trójelementowa koncepcja McNaira (1995)
- 4.2.5. Amerykańska wizja Dentona i Woodwarda (1990, 1998)
- 4.2.6. Złoty trójkąt komunikowania Perlofla (1998)
- 4.3. Syntetyczna definicja komunikowania politycznego
- 4.4. Komunikowanie polityczne a demokracja
- 4.5. Mediatyzacja polityki i komunikowania politycznego
- Podsumowanie
- Pytania kontrolne
- Literatura uzupełniająca
- Rozdział 5. Uczestnicy procesu komunikowania politycznego
- 5.1. Kto jest uczestnikiem procesu
- 5.1.1. Typy uczestników procesu komunikowania politycznego
- 5.1.2. Transakcyjny charakter relacji uczestników
- 5.1.3. Typy relacji mocnych ogniw komunikowania
- 5.2. Aktorzy polityczni
- 5.2.1. Aktorzy zbiorowi
- 5.2.1.1. Instytucje władzy publicznej
- 5.2.1.2. Partie polityczne
- 5.2.1.3. Organizacje pozarządowe
- 5.2.2. Aktorzy indywidualni
- 5.2.2.1. Politycy i przywódcy polityczni
- 5.2.2.2. Kandydaci w wyborach
- 5.3. Media masowe
- 5.3.1. Rola mediów masowych w procesach komunikowania politycznego
- 5.3.2. Funkcje mediów w demokracji
- 5.3.3. Poziomy analityczne mediów masowych
- 5.3.3.1. Komunikator masowy
- 5.3.3.2. Organizacja medialna (przedsiębiorstwo medialne)
- 5.3.3.3. Zewnętrzne otoczenie organizacji medialnej
- 5.3.4. Presja otoczenia ekonomicznego i politycznego
- 5.4. Obywatele/wyborcy
- 5.4.1. Obywatele jako słabe ogniwo komunikowania
- 5.4.2. Wyborca na rynku politycznym
- 5.4.3. Typy wyborców
- Podsumowanie
- Pytania kontrolne
- Literatura uzupełniająca
- Rozdział 6. Propaganda polityczna jako forma komunikowania politycznego
- 6.1. Pojęcie propagandy politycznej
- 6.1.1. Sposoby definiowania propagandy
- 6.1.1.1. Pierwsza generacja studiów
- 6.1.1.2. Druga generacja studiów
- 6.1.1.3. Współczesne pojęcie propagandy
- 6.1.2. Funkcje propagandy
- 6.1.3. Propaganda polityczna a pojęcia pokrewne
- 6.1.4. Propaganda polityczna jako zjawisko historyczne
- 6.1.4.1. Etap bezpośrednich form propagandowych
- 6.1.4.2. Etap zróżnicowanych form propagandowych
- 6.2. Klasyfikacja propagandy
- 6.2.1. Podział ze względu na treść propagandy
- 6.2.1.1. Propaganda społeczna
- 6.2.1.2. Propaganda polityczna
- 6.2.2. Podział ze względu na stopień zafałszowania treści
- 6.2.2.1. Propaganda biała
- 6.2.2.2. Propaganda szara
- 6.2.2.3. Propaganda czarna
- 6.2.3. Podział ze względu na grupy docelowe
- 6.2.4. Podział ze względu na przebieg procesu w społeczeństwie
- 6.2.5. Podział ze względu na zależność w czasie między przekazem a wydarzeniami
- 6.2.6. Podział ze względu na sposób komunikowania
- 6.2.6.1. Propaganda bezpośrednia (komunikowanie interpersonalne i grupowe)
- 6.2.6.2. Propaganda pośrednia (komunikowanie masowe)
- 6.2.6.3. Propaganda zapośredniczona przez nowe media (komunikowanie sieciowe/medialne)
- 6.2.7. Podział ze względu na nośnik komunikatów propagandowych
- 6.2.7.1. Propaganda wizualna
- 6.2.7.2. Propaganda audytowa (radiowa)
- 6.2.7.3. Propaganda audiowizualna
- 6.3. System propagandowy
- 6.3.1. Pojęcie systemu propagandowego
- 6.3.2. System propagandowy w niedemokratycznych reżimach politycznych
- 6.3.3. System propagandowy w demokracji
- Podsumowanie
- Pytania kontrolne
- Literatura uzupełniająca
- Rozdział 7. Kampanie polityczne i wyborcze jako forma komunikowania politycznego
- 7.1. Pojęcie kampanii komunikacyjnej
- 7.1.1. Istota kampanii komunikacyjnej
- 7.1.2. Typy kampanii komunikacyjnych
- 7.2. Kampania polityczna i wyborcza
- 7.2.1. Pojęcie kampanii politycznej
- 7.2.2. Definiowanie kampanii wyborczej
- 7.3. Ewolucja kampanii wyborczych
- 7.3.1. Kampania premodrenizacyjna zorientowana na partię (era prasy)
- 7.3.2. Kampania modernizacyjna zorientowana na kandydata (era telewizji)
- 7.3.3.Kampania postmodernizacyjna zorientowana na wyborcę (era techniki cyfrowej)
- 7.4. Modele współczesnych kampanii wyborczych
- 7.4.1. Model amerykański "wyjątek"
- 7.4.2. Model zachodnioeuropejski
- 7.4.3. Model nowych demokracji
- 7.5. Tendencje rozwojowe praktyki kampanijnej
- 7.5.1. Amerykanizacja/modernizacja kampanii
- 7.5.2. Profesjonalizacja komunikowania politycznego
- 7.5.3. Personalizacja polityczna
- 7.5.4. Wzrost kosztów reklamy politycznej
- 7.5.5. Popyt na sondaże przedwyborcze
- Podsumowanie
- Pytania kontrolne
- Literatura uzupełniająca
- CZĘŚĆ III. NARZĘDZIA KOMUNIKOWANIA POLITYCZNEGO - PERSPEKTYWA TECHNICZNA
- Rozdział 8. Profesjonalizacja komunikowania politycznego
- 8.1. Zjawisko widoczności medialnej i jej konsekwencje
- 8.1.1. Zmiany w zachowaniach aktorów politycznych
- 8.1.2. Zmiany w zachowaniach obywateli
- 8.1.3. Zmiany w sferze publicznej
- 8.2. Aktorzy polityczni w dobie wysoko rozwiniętych technik komunikacyjnych
- 8.2.1. Nowe strategie komunikacyjne aktorów politycznych
- 8.2.2. Kształtowanie kompetencji aktora politycznego
- 8.3. Profesjonalizacja rynku politycznego
- 8.3.1. Pojęcie profesjonalizacji komunikowania politycznego
- 8.3.2. Kategoria zawodowych komunikatorów
- 8.3.3. Struktura organizmu zawodowego komunikatora
- 8.4. Ekspansja konsultingu politycznego
- 8.4.1. Rozwój konsultingu politycznego
- 8.4.2. Typy konsultantów politycznych
- 8.4.3. Organizacja profesjonalnego otoczenia partii i kandydatów
- 8.4.4. Agencje konsultingowe na rynku politycznym
- Podsumowanie
- Pytania kontrolne
- Literatura uzupełniająca
- Rozdział 9. Marketing polityczny i wyborczy
- 9.1. Pojęcie marketingu politycznego
- 9.1.1. Istota i definiowanie marketingu
- 9.1.1.1. Marketing ekonomiczny
- 9.1.1.2. Marketing polityczny i wyborczy
- 9.1.1.3. Marketing społeczny
- 9.1.2. Powstanie i rozwój marketingu politycznego
- 9.1.2.1. Etap wstępny/prekursorski (przełom XIX/XX w. 1952)
- 9.1.2.2. Etap konsolidacji marketingu politycznego (1952-1964)
- 9.1.2.3. Etap konsultantów politycznych (od 1964 do chwili obecnej)
- 9.1.3. Produkt na rynku politycznym
- 9.2. Planowanie w marketingu politycznym
- 9.2.1. Fazy planowania
- 9.2.2. Struktura planu marketingowego
- 9.3. Diagnoza rynku politycznego i prognozowanie
- 9.3.1. Źródła wiedzy o rynku politycznym
- 9.3.2. Metody i techniki diagnostyczne
- 9.3.3. Analiza rynku politycznego
- 9.3.4. Segmentacja - targeting - pozycjonowanie
- 9.4. Strategie marketingowe
- 9.4.1. Pojecie strategii marketingowych
- 9.4.2. Typy strategii politycznych
- 9.4.3. Strategie wyborcze
- 9.5. Narzędzia komunikowania marketingowego
- 9.5.1. Reklama polityczna
- 9.5.2. Marketing bezpośredni
- 9.5.3. Marketingowe public relatitms (MPR)
- Podsumowanie
- Pytania kontrolne
- Literatura uzupełniająca
- Rozdział 10. Polityczne public relations
- 10.1. Pojęcie public relations
- 10.1.1. Istota fmblic relalions
- 10.1.2. Teoretyczne modele public relalions
- 10.1.3. Rozwój i wdrażanie modeli public relations
- 10.1.4. Rola publiczności w dojrzałym PR
- 10.1.5. Zadania public relalions
- 10.2. Instrumenty i techniki public relations
- 10.2.1. Publtaiy ("reklama" nieodpłatna)
- 10.2.2. Rzecznictwo prasowe
- 10.2.3. Media relalions
- 10.2.4. Reklama płatna
- 10.2.5. Lobbing
- 10.2.6. Zarządzanie kryzysowe/reaktywne PR
- 10.2.7. Inne narzędzia
- 10.3. Funkcje i obszary zastosowania politycznego PR
- 10.3.1. Zarządzanie informacją
- 10.3.2. Zarządzanie mediami
- 10.3.3. Zarządzanie wizerunkiem
- 10.4. Public relations instytucji politycznych
- 10.4.1. Zadania PR administracji publicznej
- 10.4.2. Formy public realations w komunikowaniu rządowym
- 10.5. Organizacja PR w administracji publicznej
- 10.5.1. Model wewnętrznego ulokowania komórek PR
- 10.5.2. Model zewnętrznego ulokowania komórek PR
- Podsumowanie
- Pytania kontrolne
- Literatura uzupełniająca
- Rozdział 11. Reklama polityczna
- 11.1. Reklama jako forma komunikowania masowego
- 11.1.1. Pojecie reklamy
- 11.1.2. Reklama jako technika marketingowa
- 11.1.3. Reklama jako forma komunikowania masowego
- 11.1.4. Typy reklamy
- 11.2. Nośniki reklamy
- 11.2.1. Gazety codzienne
- 11.2.2. Magazyny/czasopisma
- 11.2.3. Radio
- 11.2.4. Telewizja
- 11.2.5. Reklama zewnętrzna (ouldoor)
- 11.2.6. Internet
- 11.3. Rynek reklamy i przemysł reklamowy
- 11.3.1. Charakter rynku reklamy
- 11.3.2. Dynamika rozwoju rynku reklamy na świecie i w Polsce
- 11.3.3. Profesjonalizacja usług reklamowych
- 11.3.4. Agencje reklamowe/grupy komunikacyjne
- 11.4. Teoretyczny wymiar reklamy politycznej i wyborczej
- 11.4.1. Pojęcie reklamy politycznej i wyborczej
- 11.4.2. Konwencje reklamy politycznej
- 11.4.3. łaściwości reklamy politycznej
- 11.4.4. Telewizyjna reklama polityczna i jej znaczenie
- 11.5. Klasyfikacja reklamy politycznej
- 11.5.1. Typy reklamy politycznej
- 11.5.2. Polityczna reklama negatywna
- 11.5.3. Reklama polityczna w Internecie
- 11.5.4. Reklama dysrupcyjna (disruption)
- Podsumowanie
- Pytania kontrolne
- Literatura uzupełniająca
Zobacz spis treści
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)