STATYSTYKI
Logowań: 414758
W tym dziś: 0
Zamówienia: 14
Rezerwacje: 549
Komentarze: 115
Schowki (łącznie): 10148
Największy schowek: 463
Korzystających z nich: 1073
Wypożyczonych ebooków: 923
Aplikacja moblina
e-biblioteka MATEUSZ
Logowań na konto: 10485
Prolongat pozycji: 2503
Przeszukań po kodzie: 63
Zaburzenia artykulacji : teoria i praktyka
Istnieje dość powszechne przekonanie, że nieprawidłowa wymowa głosek jest zaburzeniem mowy najprostszym do opisania i terapii. Jednak okazuje się, że zaburzenia artykulacji, najczęściej nazywane dyslalią, nie zawsze łatwo jest scharakteryzować, a ich leczenie może trwać bardzo długo. Należy się więc głębiej zastanowić nad ich istotą, postawić diagnozę, zastosować
właściwą terapię i wreszcie umieć posłużyć się odpowiednią terminologią. Obecnie używa się bowiem wielu różnych określeń, najczęściej mało precyzyjnych, nieoddających istoty zagadnienia.
Czy wady wymowy są takim problemem, że trzeba im poświęcać aż tyle uwagi? Nie ulega wątpliwości, że tak, choć, obiektywnie rzecz biorąc, istnieją znacznie poważniejsze kłopoty w porozumiewaniu się językowym słownym. Niemniej jednak nieprawidłowości artykulacyjne bywają przyczyną wielu niepowodzeń szkolnych, a w późniejszym okresie trudności z wyborem drogi życiowej. Innym argumentem przemawiającym za ważkością tego problemu jest to, że foniatria już blisko 200 lat temu stworzyła terminologię nazywającą wady wymowy. Zatem kłopoty z wymową były postrzegane od wieków i już od dawna starano się pomagać ludziom mającym trudności artykulacyjne.
Ambicją autorki niniejszego opracowania jest pokazanie szczegółowej metodyki wywoływania głosek i wprowadzania ich do większych struktur językowych.
| Odpowiedzialność: | Anna Sołtys-Chmielowicz. |
| Hasła: | Wymowa Zaburzenia mowy |
| Adres wydawniczy: | Kraków : Impuls, 2013. |
| Wydanie: | Wydanie III. |
| Opis fizyczny: | 199 stron ; 24 cm. |
| Uwagi: | Bibliografia na stronach 193-199. |
| Forma gatunek: | Książki. Publikacje naukowe. |
| Dziedzina: | Językoznawstwo |
| Powstanie dzieła: | 2013 r. |
| Skocz do: | Dodaj recenzje, komentarz |
- 1. Stan badań
- 1.1. Wybrane zagadnienia dotyczące badań fonetycznych
- 1.2. Najważniejsze prace poświęcone metodyce wywoływania głosek
- 1.3. Uwagi o osiągnięciach praktyków w innych krajach słowiańskich
- 1.4. Prace nad strukturą wyrazów
- 2. Wady wymowy
- 2.1. Miejsce wad wymowy w klasyfikacjach zaburzeń mowy
- 2.2. Znaczenie terminu „dyslalia"
- 3. Przegląd klasyfikacji wad wymowy
- 3.1. Klasyfikacje ilościowe
- 3.2. Klasyfikacje jakościowe
- 3.2.1. Klasyfikacje foniatryczne
- 3.2.2. Klasyfikacje językoznawcze
- 3.3. Mniej znane klasyfikacje
- 4. Ocena klasyfikacji wad wymowy i problemy dyskusyjne
- 4.1. Dyslalia środowiskowa w ujęciach różnych autorów
- 4.2. Ocena klasyfikacji ilościowej Leona Kaczmarka
- 4.3. Problem zrozumiałości wypowiedzi w przypadkach dyslalii - przyczynek do klasyfikacji Antoniego Pruszewicza
- 4.4. Ocena klasyfikacji jakościowych
- 4.5. Dygresja na temat substytucji i elizji - problemy dyskusyjne
- 4.6. Problemy zapisu fonetycznego artykulacji wadliwych
- 5. Przyczyny wad wymowy
- 6. Badanie wymowy
- 6.1. Kryteria oceny wymowy
- 6.2. Wady wymowy a błędy wymowy
- 6.3. Jak badamy wymowę
- 7. Etapy pracy korekcyjnej
- 8. Charakterystyka wad artykulacyjnych i ich korygowanie
- 8.1. Mowa bezdźwięczna
- 8.2. Spółgłoski dentalizowane
- 8.2.1. Spółgłoski przedniojęzykowo-dziąsłowe
- 8.2.2. Spółgłoski przedniojęzykowo-zębowe
- 8.2.3. Spółgłoski środkowojęzykowe
- 8.2.4. Spółgłoski zwarto-szczelinowe i szczelinowe
- 8.2.4.1. Spółgłoski zwarto-szczelinowe
- 8.2.4.2. Spółgłoski szczelinowe
- 8.3. Spółgłoska r
- 8.4. Spółgłoski l
- 8.5. Spółgłoski tylnojęzykowe k g x k`g` x’
- 8.6. Spółgłoski dwuwargowe p b m p`b`m’
- 8.7. Spółgłoski wargowo-zębowe f v f’v’
- 8.8. Spółgłoski przedniojęzykowo-zębowe t d n
- 8.9. Półsamogłoski i u oraz spółgłoska miękka ń
- 8.10. Samogłoski ustne i y e a o u
- 8.11. Samogłoski nosowe ę o
- 9. Programowanie terapii w dyslalii
- 10. Struktura wyrazu
- 10.1. Długość wyrazu
- 10.2. Grupy spółgłoskowe
- 10.3. Asymilacje
- 10.4. Dysymilacje
- 10.5. Przestawki
- 10.6. Wyjątkowo trudne wyrazy
- 10.7. Uwagi o terapii zaburzeń struktury wyrazu
- 11. Opisy przypadków
- 11.1. Analiza lingwistyczna wypowiedzi dziecka z rozległą dyslalia
- 11.2. Rzadka forma substytucji w zakresie głosek dentalizowanych
- 11.3. Pięcioletni chłopiec z opóźnieniem rozwoju mowy
- 11.4. Opis wymowy dziecka z kilkoma substytutami
- 11.5. Dziewczynka ze znacznym opóźnieniem w zakresie artykulacji
- 11.6. Przebieg terapii chłopca z bezwibracyjną wymową r
- 11.7. Dziecko z rotacyzmem tylnojęzykowym szczelinowym
- 11.8. Rzadka postać dyslalii u jedenastoletniej dziewczynki
- 11.9. Dziecko z dominującymi zaburzeniami w zakresie struktury wyrazu
- 11.10. Sześcioletni chłopiec z opóźnionym rozwojem mowy
- 11.11. Chłopiec z szeregiem problemów artykulacyjnych
- 11.12. Zaburzenia struktury wyrazu u dziecka z upośledzeniem umysłowym
- 11.13. Sześcioletni chłopiec z zaburzeniami w zakresie struktury wyrazu
- 11.14. Uczniowie z klasy I z niezrozumiałą wymową
- 11.15. Dziecko z redukcją grup spółgłoskowych
- 11.16. Dziecko z brakiem spółgłosek tylnojęzykowych
Zobacz spis treści
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)